1795 წელს ხმელთაშუაზღვის ერთ-ერთი პატარა კუნძულიდან ჩამოსულმა ოფიცერმა სცადა ხელისუფლების ხელში ჩაგდება. პარიზი საფრანგეთის რევოლუციის შემდეგ პერიოდსს იმკიდა და სისხლიანი გადატრიალების ქსელში იყო გახვეული. ამ არეულობაში ასპარეზზე გამოვიდა ერთ-ერთი უდიდესი დამპყობრელი კაცობირობის ისტორიაში - ნაპოლეონი. მან ელვისებური სისწრაფით მიაღწია წარამტებას და ერთ წელში მთავარსადალიც გახდა.

1804 წელს კი ის იმპერატორად აკურთხეს ნოტერდამში. მას დიდი სურვილი ჰქონდა საკუთარი გამარჯვევებისადმი მიძღვნილი მონუმეტი შეექმნა და შექმან კიდეც, რომელსაც ტრიუმფალური თაღი უწოდა. 1809 წელს ნაპოლეონმა არქიტექტორ ჟან შალკრინს ტრიუმპალური თაღის პროექტი უჩვენა და ადგილად ელისეის მინდვრები შეარჩია. თაღის სიგრძე წარმოადგენს 90 მეტრს 49 ფუტის სიგანის თაღუსებური გასასვლელით. სვეტებზე ნაპოლეონის ბროლებისადმი მიძღვნილი 4 უზარმაზერი სტრუქტურაა. გვირგვინივით გადმომდგარი ეს გრანდიოზული თაღი ფრანგებისათვის ძლევამოსილებისა და დიდების სიმბოლოა.
იგი ზომებით აღემატება კონსტანტინეს თაღსაც კი, რომელიც რომში მდებარეობს (თაღის სიმაღლე 50 მ-ია, სიგანე კი-40მ).

კონსტანტინეს თაღი რომში


ტრიუმფალური თაღი პარიზში



თაღს ამშვენებს უზარმაზარი ბარელიეფები, რომელთაგან ყველაზე ცნობილი და მართლაც მშვენიერი მარჯვენა მხარისაა. ისინი შექმნა ფრანსუა რიუდამ. ბარელიეფის ზედა ნაწილში ნაპოლეონის მთავარი გამარჯვებებია გამოსახული. სკულპტურულ ფარებზე კი ამოტვიფრულია დიდი ბრძოლების სახელწოდებები.