ვაგრძელებ პარიზული მოგზაურობის ამბებს...
მითი, რომელიც ფრანგებზე მითხრეს, რომ ისინი ცივი და ქედმაღალი ხალხია, მალევე დაიმსხვრა რადგან, ძალიან ბევრჯერ გვიწევდა მათთან სხვადასხვა შეკითხვით მიმართვა და მუდამ გვემხარებოდნენ, ამომწურავად და გასაგებად გვპასუხობდნენ... მე მომეჩვენა, რომ მათ ტურისტები მოსწონთ კიდეც, რადგან ძალიან თავაზიანი და კეთილგანწყობილები აღმოჩნდნენ... და რაც მთავარია მუდამ იღიმიან
პარიზული მოდა კი ცალკე სასაუბრო თემაა, სტილი და მაღალი მოდა» პარიზის ქუჩებში უხვად იგრძნობა... «კარტიე», «დოლჩე და გაბანა», «პიერ კარდენი», «გუჩი», «კელვინ კლაინი»... ამ მაღაზიებთან გრძელი, მაგრამ მოწესრიგებული რიგებია.. საერთოდ პარიზული მოდა ძალიან დიდი და საინტერესო თემაა, რომლის გაშლასაც აქ არ ვაპირებ...
ტრანსპორტზე და პრიზული მეტროს სირთულეზე წინა პოსტში უკვე ვისაუბრე, თუმცა მინდა ავღნიშნო, რომ ეს ის ადგილია სადაც შეგიძლიათ ნახოთ ძალიან ბევრი ფრანგულენოვანი ჩინელი, ზანგი და არაბი... ვაგონში თითქმის ყველა სკამი აკეცვადია და როცა საღამოს საათებში ძალაინ ბევრი ხალხია, მაშინ მას სკამის დანიშნულება აღარა აქვს, მგზავრები ფეხზე დგებიან, რომ უფრო დიდი ადგილი იყოს ვაგონებში...
მე გირჩევდით მეტროთი მგზავრობას, მიუხდეავად იმისა, რომ მეტროს დარბაზები ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებულია, უამრავი კიბით, ესკალატორით და გასასვლელ–ამოსასვლელებით, ის მაინც თანხის დაზოგვის ყევლაზე კარგი საშუალებაა, რადგან თითქმის ყველა სტრატეგიულ თუ ტურისტულ ადგილებში მიგიყვანთ... თან ყველგან გზამკვლევები და რუკებია გამოკრული, მოთხოვნის შემთხვევაში კი მას მეტროს შესასვლელში უფასოდ მოგცემენ...
აქვე დავამატებ პარიზის მეტროს ერთ–ერთ გაჩერებას სტალინიგრადი ჰქვია: )
ჩვენი უპირატესობა პარიზში ჩასვლისას ეს იყო არც თუ ისე თბილი ტემპერატურა, იმიტომ რომ ტურისტები ზაფხულის სეზონისგან განსხვავებით 3–ჯერ ნაკლები იყო, რაც ნიშნავს, ნაკლებ რიგებს მუზეუმებთან, შედარებით თავსიუფალ ტრანსპორტს, კაფეებში ბევრ, თვისუფალ ადგილს და ა।შ.
პარიზული მოდა კი ცალკე სასაუბრო თემაა, სტილი და მაღალი მოდა» პარიზის ქუჩებში უხვად იგრძნობა... «კარტიე», «დოლჩე და გაბანა», «პიერ კარდენი», «გუჩი», «კელვინ კლაინი»... ამ მაღაზიებთან გრძელი, მაგრამ მოწესრიგებული რიგებია.. საერთოდ პარიზული მოდა ძალიან დიდი და საინტერესო თემაა, რომლის გაშლასაც აქ არ ვაპირებ...
ტრანსპორტზე და პრიზული მეტროს სირთულეზე წინა პოსტში უკვე ვისაუბრე, თუმცა მინდა ავღნიშნო, რომ ეს ის ადგილია სადაც შეგიძლიათ ნახოთ ძალიან ბევრი ფრანგულენოვანი ჩინელი, ზანგი და არაბი... ვაგონში თითქმის ყველა სკამი აკეცვადია და როცა საღამოს საათებში ძალაინ ბევრი ხალხია, მაშინ მას სკამის დანიშნულება აღარა აქვს, მგზავრები ფეხზე დგებიან, რომ უფრო დიდი ადგილი იყოს ვაგონებში...
მე გირჩევდით მეტროთი მგზავრობას, მიუხდეავად იმისა, რომ მეტროს დარბაზები ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებულია, უამრავი კიბით, ესკალატორით და გასასვლელ–ამოსასვლელებით, ის მაინც თანხის დაზოგვის ყევლაზე კარგი საშუალებაა, რადგან თითქმის ყველა სტრატეგიულ თუ ტურისტულ ადგილებში მიგიყვანთ... თან ყველგან გზამკვლევები და რუკებია გამოკრული, მოთხოვნის შემთხვევაში კი მას მეტროს შესასვლელში უფასოდ მოგცემენ...
აქვე დავამატებ პარიზის მეტროს ერთ–ერთ გაჩერებას სტალინიგრადი ჰქვია: )
პარიზის მეტროს რუკა
ჩვენი უპირატესობა პარიზში ჩასვლისას ეს იყო არც თუ ისე თბილი ტემპერატურა, იმიტომ რომ ტურისტები ზაფხულის სეზონისგან განსხვავებით 3–ჯერ ნაკლები იყო, რაც ნიშნავს, ნაკლებ რიგებს მუზეუმებთან, შედარებით თავსიუფალ ტრანსპორტს, კაფეებში ბევრ, თვისუფალ ადგილს და ა।შ.
ყვავილების მაღაზია
დღეს აქ დავასრულებ...ხვალ დაგიბრუნდებით ტრიუმფალური თაღით, ნოტრ-დამით, პომპიდუს ცენტრით, შანზ-ელიზეს ქუჩით, ეიფელის კოშკით, მუზეუმებით და უუფ კიდევ ბევრი ისტორიებით-
|
0 Response to "პაღიჟ"
Post a Comment